pokrzepić — w kimś ducha; pokrzepić kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
pokrzepić — dk VIa, pokrzepićpię, pokrzepićpisz, pokrzepićkrzep, pokrzepićpił, pokrzepićpiony pokrzepiać ndk I, pokrzepićam, pokrzepićasz, pokrzepićają, pokrzepićaj, pokrzepićał, pokrzepićany «dodać siły, krzepkości; wzmocnić, posilić, orzeźwić» Pokrzepieni… … Słownik języka polskiego
pokrzepiać się – pokrzepić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dodawać sobie sił, nabierać sił; wzmacniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrzepiali się snem, posiłkiem. Pokrzepić się ciepłą zupą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzepiać — Pokrzepić w kimś ducha; pokrzepić kogoś na duchu zob. duch 9 … Słownik frazeologiczny
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
nadwątleć — dk III, nadwątlećeje, nadwątlećlał, nadwątlećlały «ulec częściowemu zwątleniu, osłabieniu; uszczuplić się częściowo» Czyjeś siły nadwątlały. Zapasy nadwątlały. Nadwątlały dach nad budowlą. przen. Pokrzepić nadwątlałe serca … Słownik języka polskiego
podjeść — dk, podjeśćjem, podjeśćjesz, podjeśćjedzą, podjeśćjedz, podjeśćjadł, podjeśćjedli, podjeśćjedzony podjadać ndk I, podjeśćam, podjeśćasz, podjeśćają, podjeśćaj, podjeśćał, podjeśćany 1. tylko dk «zjeść, pożywić się, pokrzepić się; najeść się do… … Słownik języka polskiego
podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
